Η σημερινή Κυριακή δεν είναι μια συνηθισμένη ημέρα. Είναι η Κυριακή της Ορθοδοξίας. Είναι η ημέρα που αφιερώνεται στην πίστη των Προφητών και των Αποστόλων, στην πίστη του διαρκώς Αποκεκαλυμμένου Χριστού εντός της Εκκλησίας. Έχοντας ήδη διανύσει την πρώτη εβδομάδα της Μ. Τεσσαρακοστής, η Εκκλησία σήμερα τιμά την αναστήλωση των Αγίων εικόνων από την Αυτοκράτειρα του Βυζαντίου, Θεοδώρα το 843 μ.Χ., όπου η τιμή της εικόνας ανάγεται στο πρωτότυπο, δηλαδή στο εικονιζόμενο πρόσωπο.
Στο πλαίσιο των ιερών κανόνων της Εβδόμης Αγίας και Οικουμενικής Συνόδου της Εκκλησίας μας, η τιμή της προσκυνήσεως αποδίδεται στο πρωτότυπο, η εικόνα εξαγιάζεται και η επίκληση του Αγίου αναφέρεται στον ίδιο τον Θεό:[9] «῾Η γὰρ τῆς εἰκόνος τιμὴ ἐπὶ τὸ πρωτότυπον διαβαίνει», καὶ ὁ προσκυνῶν τὴν εἰκόνα προσκυνεῖ ἐν αὐτῇ τοῦ ἐγγραφομένου τὴν ὑπόστασιν. οὕτω γὰρ κρατύνεται ἡ τῶν ἁγίων πατέρων ἡμῶν διδασκαλία, εἴτουν παράδοσις τῆς καθολικῆς ἐκκλησίας τῆς ἀπὸ περάτων εἰς πέρατα δεξαμένης τὸ εὐαγγέλιον. οὕτω τῷ ἐν Χριστῷ λαλήσαντι Παύλῳ καὶ πάσῃ τῇ θείᾳ ἀποστολικῇ ὁμηγύρει καὶ πατρικῇ ἁγιότητι ἐξακολουθοῦμεν κρατοῦντες τὰς παραδόσεις ἃς παρειλήφαμεν· οὕτω τοὺς ἐπινικίους τῇ ἐκκλησίᾳ προφητικῶς κατεπᾴδομεν ὕμνους· «Χαῖρε σφόδρα, θύγατερ Σιών, κήρυσσε, θύγατερ ᾿Ιερουσαλήμ· τέρπου καὶ εὐφραίνου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου· περιεῖλε Κύριος ἐκ σοῦ τὰ ἀδικήματα τῶν ἀντικειμένων σοι, λελύτρωσαι ἐκ χειρὸς ἐχθρῶν σου· Κύριος βασιλεὺς ἐν μέσῳ σου· οὐκ ὄψει κακὰ οὐκέτι», καὶ εἰρήνη ἐπὶ σοὶ εἰς τὸν αἰῶνα χρόνον.
Πιο συγκεκριμένα, όποιος φέρει καινοτομία στην Εκκλησία ή θελήσει να ανατρέψει κάτι από την παράδοσή της ή ακόμη θεωρεί το Ευαγγέλιο, τον Σταυρό, τις Αγιογραφίες και τα ιερά Λείψανα των Μαρτύρων ως κοινά αντικείμενα, στην περίπτωση αυτή των επισκόπων και των κληρικών καθαιρείται, ενώ στην περίπτωση των λαϊκών αφορίζεται και δεν του επιτρέπεται να κοινωνήσει:[10] Τοὺς οὖν τολμῶντας ἑτέρως φρονεῖν ἢ διδάσκειν ἢ κατὰ τοὺς ἐνάγεις αἱρετικοὺς τὰς ἐκκλησιαστικὰς παραδόσεις ἀθετεῖν καὶ καινοτομίαν τινὰ ἐπινοεῖν ἢ ἀποβάλλεσθαί τι ἐκ τῶν ἀνατεθειμένων τῇ ἐκκλησίᾳ, εὐαγγέλιον ἢ τύπον τοῦ σταυροῦ ἢ εἰκονικὴν ἀναζωγράφησιν ἢ ἅγιον λείψανον μάρτυρος, ἢ ἐπινοεῖν σκολιῶς καὶ πανούργως πρὸς τὸ ἀνατρέψαι μίαν τινὰ τῶν ἐνθέσμων παραδόσεων τῆς καθολικῆς ἐκκλησίας, ἔτι γε μὴν ὡς κοινοῖς χρῆσθαι τοῖς ἱεροῖς κειμηλίοις ἢ τοῖς εὐαγέσι μοναστηρίοις, ἐπισκόπους μὲν ὄντας ἢ κληρικοὺς καθαιρεῖσθαι προστάσσομεν, μονάζοντας δὲ ἢ λαϊκοὺς τῆς κοινωνίας ἀφορίζεσθαι.
Έτσι, λοιπόν, η Κυριακή της Ορθοδοξίας είναι για εμάς τους Ορθοδόξους ημέρα κατά την οποία ασπαζόμεθα το Άγιο Ευαγγέλιο, τις εικόνες και τα ιερά σκεύη της Εκκλησίας ως «ελπίδα έχοντες Αγιασμού παρ’αυτών». Και φυσικά, δεν προσκυνούμε τις εικόνες ως υλικό με κίνδυνο μετάδοσης του ιού, διότι στην περίπτωση αυτή θα θεωρούμεθα ειδωλολάτρες ή εικονομάχοι. Η μανιχαϊστική, επομένως, αντίληψη ότι οι εικόνες δεν εξαγιάζονται, ουδεμία σχέση έχει με το Απολυτίκιο της Εκκλησίας μας:Τὴν ἄχραντον Εἰκόνα σου προσκυνοῦμεν Ἀγαθέ, αἰτούμενοι συγχώρησιν τῶν πταισμάτων ἡμῶν, Χριστὲ ὁ Θεός· βουλήσει γὰρ ηὐδόκησας σαρκὶ ἀνελθεῖν ἐν τῷ Σταυρῷ, ἵνα ῥύσῃ οὓς ἔπλασας ἐκ τῆς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ· ὅθεν εὐχαρίστως βοῶμέν σοι· Χαρᾶς ἐπλήρωσας τὰ πάντα, ὁ Σωτὴρ ἡμῶν, παραγενόμενος εἰς τὸ σῶσαι τὸν Κόσμον.Χρόνια Πολλά!
Νικολαΐδου Παναγιώτα, τελειόφοιτη τμήματος Θεολογίας Ε.Κ.Π.Α.
