Όπως μας λέει ο Κικέρωνας, ο κόλακας Δαμοκλής μακάριζε συνεχώς την ευτυχισμένη ζωή που περνούσαν οι ηγεμόνες. Μια μέρα, ο Διόνυσος αποφάσισε να δείξει στον κόλακα τι σήμαινε η ζωή που διήγαγε. Έτσι του παραχώρησε για μια μέρα το θρόνο του και διέταξε όλους τους αυλικούς του, ακόμη και το γιο του, να υπακούουν τον Δαμοκλή για μια μέρα, σαν αληθινό βασιλιά.
Ντυμένος λοιπόν με βασιλική ενδυμασία ο κόλακας, πήγε στη μεγάλη τραπεζαρία όπου μπορούσε να απολαύσει όποιο είδος φαγητού επιθυμούσε. Την ώρα που απολάμβανε τη βασιλική μεταχείριση, είδε έντρομος πάνω από το κεφάλι του να κρέμεται ένα μεγάλο σπαθί το οποίο συγκρατούσαν τρίχες αλόγου, οι οποίες θα μπορούσαν ανά πάσα στιγμή να κοπούν με αποτέλεσμα το σπαθί να πέσει στο κεφάλι του.
Όταν ρώτησε τον Διόνυσο για το σπαθί, εκείνος του είπε: «Το σπαθί το τοποθέτησα εγώ ο ίδιος εκεί για να μου θυμίζει να παίρνω τις σωστές αποφάσεις για το λαό μου και σε πόσο μεγάλο κίνδυνο είναι η ζωή μου καθημερινά». Ο Δαμοκλής ακούγοντας την εξήγηση αυτή πανικοβλήθηκε και άφησε αμέσως τη ζωή του άρχοντα για να μεταφερθεί στην παλαιά του θέση.
Ετσι και στην πολιτική σκηνή υπάρχουν κάποιοι που ισα προλάβαμε να τους δούμε ντυμένους ως βασιλείς μέχρι που κατάλαβαν πως έπρεπε να μεταφερθούν στην παλαιά τους θέση…υπάρχουν άλλοι και άλλες που τους αρκεί να ειναι αυλικοί και πηδούν με χαρη απο την μια αυλή στην άλλη…υπάρχουν οι μόνιμοι χειροκροτητές/ κόλακες αυτών και μετα μιλούν για αλλαγή…
Οχι φίλε μου ,αν θες αλλαγή να μάθεις να την διεκδικείς..να στηρίζεις το καινοτόμο..που μπορεί να επαναφέρει τις αξίες που τείνουν να χαθούν και οχι οτι εφέρε την κρίση σε αυτές.
Φτάνει πια με τους χαμένους που ακολουθούν τους νικητές, φτάνει πια με τους σύγχρονους ευπατρίδες Δον Κιχώτες που αρχικά μας προκαλούν έκπληξη μα στο τέλος διασύρονται προκαλώντας τον χλευασμό των άλλων ..φτάνει πια με τους γνωστούς αυλικούς που συνωμοτούν ωστε να εξορίσουν την Κλεοπάτρα…φτάνει με την Σύγκλητο που δεν θα διστάσει να “σκοτώσει” τον ηγέτη…
Πολύ καλό το νεο αίμα που έρχεται με πρόγραμμα και ορεξη για δουλειά…άνθρωποι που τους βλέπουμε ποσο αξιοι ειναι στην δουλειά τους..στον πολιτισμό και με οτι καταπιάνονται..
Οσο για αυτους που ηδη ζυγίσαμε σε όποια αυλή και να ηταν καθε φορα και ηδη κρίναμε εκ του αποτελέσματος το μονο που εχω να πώ ειναι…. :
*Αι ειδοί του Μαρτίου υποψήφιοι ειναι αυτοι, καθως το ίδιο ισχύει για τους υποστηρικτές και τους παρατρεχάμενους αυτων.
Μπορώ με σιγουριά να πω πως φτάσαν οι Ειδοί, ομως τη σήμερον ημέρα, δεν υπάρχουν οιωνοσκόποι και δεν ξέρω αν θα περάσουν..
* Αι ειδοί (από τα Λατινικά: idus : ήμισυ, δηλαδή η μέρα που διαιρεί το μήνα σε δύο, σχεδόν, ίσα μέρη).
Ο όρος “ειδοί” (έχει μόνο αιτ.: “τις ειδούς”) δεν προσδιόριζε μόνο τον Μάρτιο , αλλά τη 15η ημέρα του Μαΐου, Ιουλίου, Οκτωβρίου και τη 13η μέρα των άλλων μηνών, πάντα κατά το ρωμαϊκό ημερολόγιο.
