Πρωτοεμφανίστηκε στην Ινδία και γρήγορα εξαπλώθηκε σε όλον τον κόσμο. Οι παραδοσιακές κοινωνίες την χρησιμοποιούσαν για να θεραπεύουν πολλά από τα προβλήματα υγείας που σήμερα καταπολεμούνται από τα λιπαρά οξέα ωμέγα-3 και στα οποία συμπεριλαμβάνονται οι φλεγμονές, τα προβλήματα στην καρδιά, οι στομαχικές διαταραχές, ο πόνος και ο πυρετός.
Τα 100 g. γλιστρίδας περιέχουν 400 mg. ω3 φυτικού λιπαρού οξέος που ονομάζεται άλφα-λινολεϊνικό ή LΝΑ – διαθέτει δηλαδή δεκαπέντε φορές περισσότερα ω3 από ό,τι τα περισσότερα μαρούλια που κυκλοφορούν στο εμπόριο. Μια μερίδα γλιστρίδες καλύπτουν τις ημερήσιες ανάγκες σε βιταμίνη Ε και γλουταθειόνη – ισχυρό αντιοξειδωτικό. Είναι γνωστές οι βοηθητικές δράσεις της βιταμίνης Ε και τα ω3 λιπαρών οξέων στην προστασία από τον καρκίνο, τις καρδιοπάθειες και τις φλεγμονώδεις παθήσεις.
Η μεγάλη περιεκτικότητα σε ω3-λιπαρά οξέα, κάνει τη γλιστρίδα ιδιαίτερα ωφέλιμη για τον ανθρώπινο οργανισμό. Η γλιστρίδα είναι ιδανική ως τονωτικό, σταματάει τον πονοκέφαλο που προκύπτει από δίψα ή ζέστη, αλλά και την ίδια την δίψα βάζοντας 2-3 φύλλα κάτω από τη γλώσσα. Επίσης, κοπανισμένη, χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση εγκαυμάτων.
Περιέχει επίσης ασβέστιο, μαγνήσιο, σίδηρο, φώσφορο, κάλιο, βιταμίνη Α, C, B και καροτενοειδή.
Για τους γαστρονόμους η γλιστρίδα είναι ένα υπέροχο ορεκτικό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ποικίλους τρόπους. Έχει γεύση αλμυρόξινη όταν είναι ωμό και βρασμένο έχει την γεύση των χόρτων.
