Μετά από τα επτά αποβολές, έξι εξωσωματικές, δυο φορές που κατέψυξα τα οράρια μου και μια κόρη ούτε δύο χρονών οι γιατροί μου είπαν ότι δεν μπορώ να κάνω άλλο παιδί. Ήμουν μόλις 40, είχα ξοδέψει περίπου 200.000 ευρώ σε θεραπείες και είχα μηδαμινά γερά ωάρια.
Κατά τη διάρκεια της άτεκνης περιόδου μου ήμουν στην ευχάριστη θέση να παράγω πληθώρα ωαρίων. Με την εξωσωματική μέθοδο έφερα στον κόσμο το πρώτο μου παιδί.
Όταν αποφάσισα να κάνω το δεύτερο παιδί μου, σκέφτηκα ότι θα ήταν πιο εύκολο από ότι στο πρώτο, αλλά το rollercoaster της γονιμότητας ήταν γεμάτο εκπλήξεις.
Κατά τη διάρκεια του πρώτου «ψαξίματος» διάβασα στο ίντερνετ άπειρα άρθρα που μιλούσαν για δίκτυα με γυναίκες που είχαν περάσει τις ίδιες δυσκολίες μιλούσαν για τις εμπειρίες τους και αντάλλασσαν πληροφορίες. Εκεί διάβασα για κλινικές με επαναστατικές μεθόδους που υπήρχαν στην Ισπανία, την Κύπρο και την Ταϊλάνδη. Το δίκτυο αυτό παρείχε πολύ πιο χρήσιμες πληροφορίες από αυτές που μου έδινε ο γιατρός.
Μια γυναίκα από το δίκτυο που την έλεγαν Μισέλ, ήταν από τη Νέα Ζηλανδία με ρώτησε αν είχα ποτέ σκεφτεί το ενδεχόμενο να ψαχτώ προς Ρωσία ή Ουκρανία. Μου είπε πως αυτές οι χώρες μαζί με το Ισραήλ έχουν πολύ υψηλά ποσοστά επιτυχιών στις εξωσωματικές, υψηλά στάνταρτς στις τεχνολογίες που χρησιμοποιούσαν και κρατούσαν το κόστος της θεραπείας χαμηλό.
Δύο μήνες μετά βρέθηκα στη Μόσχα, καθήμενη στην καρέκλα του ιατρείου της Dr. Oxana, της έδωσα να διαβάσει το ιστορικό μου και έπειτα τη ρώτησα αν έχω κάποια πιθανότητα γονιμοποίησης και εκείνη μου απάντησε πως με τόσα φάρμακα που έχω πάρει είναι αρκετά δύσκολο.
Η γιατρός ξεκίνησε με μια ομοιοπαθητική θεραπεία ώστε να αποτοξινωθεί ο οργανισμός μου και να βοηθήσει το σώμα μου να απαλλαγεί από τις ορμόνες που του είχα φορτώσει με τις απανωτές θεραπείες. Με το που τελείωσε αυτό το στάδιο ξεκίνησα μια πολύ ελαφριά αγωγή φαρμάκων για να μπω πάλι σε διαδικασία γονιμοποίησης. Όταν ξεκίνησα να τη ρωτάω αν είχε μείνει κανένα γερό ωάριο εκείνη ενοχλήθηκε και μου απάντησε κοφτά «είτε δέχεσαι τη φιλοσοφία της κλινικής μας, είτε φεύγεις»
Στη Δύση, όπως μου εξήγησε η γιατρός, οι περισσότεροι γιατροί πιστεύουν ότι τα δυνατά ωάρια χάνονται όσο μεγαλώνουμε. Η δουλειά των επιστημόνων που εξειδικεύονται στον τομέα της γονιμοποίησης είναι να αυξήσουν τον αριθμό των ωαρίων. Πολλοί γιατροί στη Ρωσία πιστεύουμε ότι ο περιβάλλον αλληλεπιδρά με το σώμα και ειδικά στο θέμα των ωαρίων. Παράγοντες όπως οι τοξίνες, η διατροφή, τα χημικά, οι ορμόνες -σε υψηλές δόσεις- μπορούν να βλάψουν τα ωάρια. Η γιατρός αντί να προσπαθήσει να μου αυξήσει τα ωάρια, αυτό που έκανε ήταν να εντοπίσει 1-2 δυνατά. Τόσο η Dr Oxana,, όσο και οι συνεργάτες της πίστευαν πως η ποιότητα των ωαρίων μου μπορεί να γίνει καλύτερη. Η ποιότητα τους δεν είναι θέμα στατιστικής μου εξήγησε, 4 γερά ωάρια χρειαζόμαστε.»
Όπως αποδείχθηκε η γιατρός μου είχε δίκιο. Ακολούθησα πιστά τα όσα μου είπε και χρειάστηκε να ολοκληρώσω δύο κύκλους θεραπειών. Μου κόστισε 4.000 ευρώ και μου πήρε δύο χρόνια. Έκανα την πρώτη εξωσωματική και απέβαλα, στη δεύτερη πήγα όλα καλά και έφερα στον κόσμο το δεύτερο παιδί μου. Και όπως μου είπε η γιατρός στο πρώτο μας ραντεβού «χρειάζεσαι μόνο ένα καλό ωάριο, τι τα θες τόσα;»
