Σήμερα 5/12 η Ορθοδοξία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου, ο οποίος καταγόταν από την Μουταλάσκη της Καππαδοκίας, σημερινό προάστιο της Καισάρειας. Από νεαρή ηλικία ενετάγη στο μοναστήρι των Φλαβιανών, όπου ασχολήθηκε με τις μοναχικές υποχρεώσεις, εργάστηκε με ζήλο και υπακοή και διέπρεψε στην εγκρατή ζωή και την ταπείνωση. Ο Θεός του έδωσε το χάρισμα της θαυματουργίας, αφού κάποτε μπήκε σε κλίβανο πυρός και βγήκε αβλαβής με τη βοήθεια του Θεού. Σε ηλικία δεκαοκτώ ετών μετέβη στην Ιερουσαλήμ, κατευθύνθηκε προς την έρημο της Ανατολής και συνάντησε τον Μέγα Ευθύμιο, ο οποίος τον έστειλε στο κοινόβιο του Αγίου Θεοκτίστου. Ο νεαρός Σάββας αγωνίστηκε στη νηστεία, την αγρυπνία και την ταπεινοφροσύνη.Γύρω στο τριακοστό πέμπτο έτος της ηλικίας του έφυγε προς την ανατολική έρημο όπου συνδέθηκε πνευματικώς με τον Άγιο Θεοδόσιο τον κοινοβιάρχη. Αργότερα, διέμεινε στην ανατολική πλευρά του Χειμάρρου των Κεδρών, σε σπήλαιο, στο οποίο μάλιστα πέντε χρόνια αργότερα συναθροίζονται κοντά του ερημίτες και αναχωρητές, δημιουργώντας κοινόβια και μοναστικές λαύρες. Παρά τους πειρασμούς και τις συκοφαντίες από μοναχούς, ο πατριάρχης Σαλλούστιος χειροτόνησε το Σάββα πρεσβύτερο.Ο Άγιος ασχολήθηκε με την καλλιέργεια των πνευματικών του παιδιών και ίδρυσε νέες μονές. Υπό την πίεση και τον κίνδυνο των μεθοδεύσεων του μονοφυσίτη αυτοκράτορα Αναστασίου και των υποστηρικτών του, ο Άγιος Σάββας με παρακίνηση του Ορθοδόξου πατριάρχη Ιεροσολύμων Ηλία, μετέβη στην Κωνσταντινούπολη (512) και κατόρθωσε να αναστείλει την εξορία του Ηλία. Όταν επανήλθε το ζήτημα της εξορίας του, ο Άγιος Σάββας συγκέντρωσε στα Ιεροσόλυμα μοναχούς οι οποίοι αναθεμάτισαν τους αιρετικούς μονοφυσίτες. Το 530 μετέβη στην Κωνσταντινούπολη και παρότρυνε τον αυτοκράτορα να προβεί σε διωγμούς κατά των αιρέσεων του Αρείου, του Νεστορίου και του Ωριγένη. Σε ηλικία ενενήντα τεσσάρων ετών ο Άγιος Σάββας ανεπαύθη εν Κυρίω (5 Δεκεμβρίου 532 μ.Χ).
Τα ασκητικά κατορθώματα και η πνευματική ακτινοβολία του, τον οδήγησαν στην αιώνια ζωή και σήμερα θεωρείται προστάτης των καρκινοπαθών και των γυναικών που δυσκολεύονται να τεκνοποιήσουν.
Χρόνια πολλά!