Η εκκλησία μας, σήμερα, 21 Μαΐου τιμά τους Αγίους Κωνσταντίνο και Ελένη.
Κατά την περίοδο 306-337, ο Μέγας Κωνσταντίνος ή Κωνσταντίνος Α’ υπήρξε Ρωμαίος Αυτοκράτορας. Κατόρθωσε να διασώσει τη χριστιανική πίστη, να τερματίσει τους διωγμούς και να παγιώσει την ανεξιθρησκεία. Σύμφωνα με τον ιστορικό Ευσέβιο, ο Κωνσταντίνος δεν γνώριζε σε ποιον Θεό να προσευχηθεί για να καταφέρει να αντιμετωπίσει τον Μαξέντιο κατά την διάρκεια των εμφυλίων πολέμων που είχαν ξεσπάσει. Έπειτα, λοιπόν, από παράκλησή του, εμφανίστηκε στον ουρανό το σημείο του Σταυρού με την επιγραφή “εν τούτω νίκα”, γεγονός το οποίο επικύρωσε την νίκη του Κωνσταντίνου έναντι του Μαξεντίου.
Ο Κωνσταντίνος διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο ιστορικά καθώς μετέφερε την πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας από τη Ρώμη στο Βόσπορο και οικοδόμησε την Κωνσταντινούπολη πάνω στο παλαιό Βυζάντιο. Θέσπισε πληθώρα διοικητικών, οικονομικών, κοινωνικών διατάξεων, αναδιοργάνωσε το στρατό, συμμετείχε σε επιτυχείς εκστρατείες ως καίσαρας εναντίον των φυλών στα σύνορα της Ρώμης, τους Φράγκους, τους Γότθους κλπ.
Αξιοσημείωτο έργο του Αγίου, υπήρξε και η συμβολή του στη θέσπιση του διατάγματος των Μεδιολάνων (313), σύμφωνα με το οποίο απαγορεύθηκαν οι διωγμοί και αποφυλακίστηκαν οι πιστοί, γεγονός που καθιέρωσε την ανεξιθρησκία στην αυτοκρατορία.
Κατά τη διάρκεια των πρώτων ερίδων που προέκυψαν στο σώμα της Εκκλησίας, με την εμφάνιση κυρίως του αιρετικού Αρείου και της μονοφυσιτικής διδασκαλίας του, που αφορούσε τη χριστολογία, ο Κωνσταντίνος αντιλήφθηκε τον κίνδυνο της δογματικής αποκλίσεως. Έτσι συνεκάλεσε την Α’ Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια της Βιθυνίας το 325 μ.Χ., η οποία έκρινε την αρειανική διδασκαλία ως αιρετική κακοδοξασία. Αν και ο Κωνσταντίνος είχε ζήσει τα περισσότερα χρόνια της ζωής του λατρεύοντας το θεό Ήλιο, πριν το θάνατό του βαπτίστηκε χριστιανός από τον Ευσέβιο Καισαρείας.
Τη μνήμη, επίσης, της Αγίας Ελένης, μητέρας του Κωνσταντίνου Α’, τιμά η εκκλησία σήμερα. Ήταν υπανδρεμένη με τον Κωνστάντιο, ο οποίος τη χώρισε αργότερα για να προβιβαστεί από το Διοκλητιανό σε Καίσαρα Γαλατίας, Ισπανίας και Βρετανίας, συνάπτοντας γάμο με την ανιψιά του Μαξιμιανού, Θεοδώρα. Όταν ο Κωνσταντίνος αναγορεύθηκε Καίσαρας, ανακήρυξε την μητέρα του σε Αυγούστα, η οποία, με τη συγκατάθεση του Κωνσταντίνου, ανέλαβε την ανοικοδόμηση ναών και ευαγών ιδρυμάτων για την αυτοκρατορία.
Η μετάβαση της Αγίας Ελένης στην Παλαιστίνη κατά τη διάρκεια της Α’ Οικουμενικής Συνόδου, υπήρξε η αφορμή της ανακάλυψης του Τιμίου Σταυρού του Κυρίου.
Η αναγνώριση του Τιμίου Σταυρού συνέβη όταν ο αρχιεπίσκοπος Μακάριος σταμάτησε τον ενταφιασμό μιας νεκρής γυναίκας. Με θερμή προσευχή και τοποθετώντας διαδοχικά και χωριστά τους τρεις Σταυρούς πάνω στη νεκρή, αυτή αναστήθηκε στο άγγιγμα του τρίτου Σταυρού, του Κυρίου! Τότε η Αγία Ελένη διέταξε να διαιρεθεί ο Τίμιος Σταυρός, το ένα τμήμα του οποίου άφησε στα Ιεροσόλυμα, ενώ το άλλο το μετέφερε μαζί της στην Κωνσταντινούπολη.
Στη Βηθλεέμ και το Γολγοθά διεξήγαγε ανασκαφές κατά τις οποίες βρέθηκαν οι τόποι της Γέννησης, της Σταύρωσης και της Ανάστασης του Χριστού. Εκεί, η Αγία διέταξε να κατεδαφιστεί ο παγανιστικός ναός της Αφροδίτης από το Γολγοθά και προέβη στην ανέγερση των ναών της Γέννησης στη Βηθλεέμ και της Αναστάσεως στο Γολγοθά, που μέχρι και σήμερα αποτελούν τα σημαντικότερα μνημεία του Χριστιανισμού.
Χρόνια Πολλά!
Νικολαΐδου Παναγιώτα, τελειόφοιτη τμήματος Θεολογίας Ε.Κ.Π.Α.
