Σήμερα 23/4 η Ορθοδοξία εορτάζει τη μνήμη του λαοφιλούς Αγίου Γεωργίου, ο οποίος με το βίο του και τα θαύματα που έκανε, υπήρξε μέτοχος της θείας χάρης του Χριστού.
Υπήρξε Ρωμαίος στρατιωτικός, ο οποίος προήχθη σε ανώτερο αξίωμα με τον τίτλο του κόμη και είχε κερδίσει τη συμπάθεια του Διοκλητιανού. Ωστόσο, όταν ανέλαβε το θρόνο μετά τη βασιλεία του αυτοκράτορα Δεκίου, στράφηκε ενάντια στη Χριστιανική θρησκεία και αφοσιώθηκε στην ειδωλολατρία. Με σκοπό, λοιπόν, την εξάπλωση της ειδωλολατρίας, ο Διοκλητιανός προσέλαβε στρατηγούς για να υποτάξουν όσους αντιστέκονταν στην πίστη των ειδώλων. Μεταξύ τους και ο Άγιος Γεώργιος, όταν κλήθηκαν να αποφασίσουν για την εξάλειψη του Χριστιανισμού, αντιστάθηκε και κήρυξε την αλήθεια της Χριστιανικής πίστης χωρίς δισταγμό. Εξοργισμένος ο Διοκλητιανός, τον έκλεισε στη φυλακή, όπου ο Άγιος υποβλήθηκε σε μαρτύριο και έπειτα καταδικάστηκε σε θάνατο με διαμελισμό του σώματός του. Τη στιγμή όμως που ο Γεώργιος ετοιμαζόταν να υποστεί το θανάσιμο αυτό μαρτύριο, ακούστηκε μια φωνή από τον ουρανό που έλεγε: «Μη φοβάσαι Γεώργιε, γιατί εγώ είμαι μαζί σου» και ένας Άγγελος τον ελευθέρωσε και θεράπευσε τις πληγές του. Ο Άγιος απέκτησε αγγελική όψη και έτσι βλέποντας αυτά, δύο από τους αξιωματικούς του Διοκλητιανού, ο Πρωτολέοντας και ο Ανατόλιος μαζί με χίλιους στρατιώτες, ομολόγησαν την πίστη τους στο Θεό. Ο Διοκλητιανός διέταξε να τους σκοτώσουν όπως και έγινε, ενώ διέταξε να γεμίσουν ένα λάκκο με ασβέστη και νερό κ να ρίξουν μέσα το Γεώργιο για τρεις μέρες έως ότου να διαλυθούν ακόμη και τα οστά του. Όταν όμως ο λάκκος ανοίχτηκε, βρήκαν τον Άγιο όρθιο μέσα στον ασβέστη να προσεύχεται και ο Διοκλητιανός τον υπέβαλε σε μαρτύριο με πυρακτωμένα παπούτσια και καρφιά πάνω στα οποία περπάτησε. Ο Άγιος προσευχόμενος περπατούσε και δεν έπαθε τίποτα. Ο Διοκλητιανός τότε τον φυλάκισε και διέταξε να τον μαστιγώσουν. Όταν ο Άγιος Γεώργιος παρουσιάστηκε μπροστά στον Διοκλητιανό, ο δεύτερος εξεπλάγη από την λαμπερή αγγελική του όψη και πίστεψε ότι αυτή οφείλεται στις μαγικές του ικανότητες. Γι’αυτό, κάλεσε τον μάγο Αθανάσιο με σκοπό να λύσει τα μάγια και εκείνος έφερε δύο αγγεία που περιείχαν δηλητήριο. Το ένα προξενούσε τρέλα και το άλλο οδηγούσε στη θανάτωση. Αφού ο Άγιος προσευχήθηκε και ήπιε τα δηλητήρια δεν έπαθε τίποτα. Ο Αθανάσιος γνωρίζοντας την ισχύ των δηλητηρίων ομολόγησε πίστη στον αληθινό Θεό, όπως και η γυναίκα του Διοκλητιανού Αλεξάνδρα, τους οποίους και καταδίκασαν σε θάνατο. Ο Άγιος Γεώργιος φυλακισμένος, είδε σε όραμα τον Χριστό να του αναγγέλλει ότι θα αξιωθεί την αιώνιο ζωή μετά από βάναυσο μαρτύριο. Όταν, λοιπόν, ο Διοκλητιανός τον διέταξε να πάει στο ναό του Απόλλωνα και να θυσιάσει στο είδωλο, εκείνος κάνοντας με το χέρι το σημείο του σταυρού, διέταξε το είδωλο να πέσει. Αυτό έπεσε και ο Διοκλητιανός οργισμένος διέταξε να τον αποκεφαλίσουν, όπως και έγινε.
Σύμφωνα με την πατερική παράδοση, ο Άγιος ως Τροπαιοφόρος και ελευθερωτής έσωσε τη βασιλοπούλα της Λιβύης από ένα ανθρωποφάγο θηρίο, τον δράκοντα, το οποίο και σκότωσε.
Έτσι, ο Άγιος Γεώργιος, κατέστη οπλίτης της ουράνιας στρατιάς του Χριστού και μέτοχος της δόξης του θείου φωτός, η χάρη του οποίου είναι μέχρι και σήμερα φανερή μέσα από τις θαυματουργικές του εικόνες στην ιερά μονή Ζωγράφου του Αγίου Όρους και ανά τον κόσμο.
Νικολαΐδου Παναγιώτα, τελειόφοιτη τμήματος Θεολογίας Ε.Κ.Π.Α.
