Ταύτην ἐποίησε τὴν ἀρχὴν τῶν σημείων ὁἸησοῦς ἐν Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας καὶἐφανέρωσε τὴν δόξαν αὐτοῦ, καὶ ἐπίστευσανεἰς αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ.
Η «αρχή των σημείων» αναφέρεται για πρώτη φορά στον γάμο στην Κανά της Γαλιλαίας όπου ο Ιησούς φανερώνει την Θεϊκή του φύση. Όσα θα ακολουθήσουν άλλαξαν τον ρου της ιστορίας.
Είμαστε στο έτος μηδέν. Ο δούλος είναι «κοινωνική τάξη» η δε γυνή δεν αρκεί να …φοβείται τον άνδρα, αλλά πολλές φορές τον ακολουθεί στον τάφο. Η ρωμαϊκή κατοχή θεωρεί την ανθρώπινη ζωή «θέαμα» και τον Φαραώ Θεό, η πόρνη λιθοβολείται και το «ο αναμάρτητος υμών πρώτος τον λίθο βαλέτω» είναι “άγνωστη λέξη”. Η «βασιλεία του Θεού» όπου δεν υπάρχει ελεύθερος η δούλος, άρρεν η θήλυ αλλά όλοι είναι ίσοι τρομάζει την «Pax Romana» καθώς το μήνυμα της ισότητας φέρνει ελπίδα και καλλιεργεί προσδοκίες όχι μόνο «εν τοις ουρανοίς».
Γραμματείς και Φαρισαίοι διαισθάνονται την απειλή και ο Ιησούς βρίσκεται μπροστά τον Πιλάτο. Τα πλήθη που λίγες μέρες πριν τον υποδέχονταν μετά βαΐων και κλάδων τώρα σκούζουν «…σταύρωσον αυτόν».
Τα πλήθη. Πόσο εύκολα ξεχνάνε. Λίγες μέρες πριν είδαν ζωντανό τον πεθαμένο Λάζαρο και όμως σταυρώστε τον λένε, γιατί δεν ήρθε με ρομφαία που θα έσφαζε τους Ρωμαίους αλλά ήρθε καβάλα σε έναν γάιδαρο.
Τι ντροπή. Ένας βασιλιάς πάνω σε έναν γάιδαρο.
Γεννήθηκε σε στάνη και για μεταφορικό μέσο έχει τον γάιδαρο, το μόνο που του αξίζει είναι ο σταυρός.
Ο σταυρός έγινε παγκόσμιο σύμβολο μήνυμα ελπίδας και μίσους. Στο όνομά του σφαγιάστηκαν και αναστήθηκαν μυριάδες άνθρωποι αλλά είναι ακόμα εδώ και θα είναι πάντα γιατί το «άφες αυτούς ου γαρ οίδασι τι ποιούσι» δεν λέγεται από άνθρωπο που είναι πάνω σε έναν σταυρό, αλλά μπορεί να το ειπωθεί μόνο από έναν θεό.
Η ανάσταση που ακολουθεί πείθει ακόμα και τον Θωμά που θέλει να βάλει το χεράκι του επί των ήλων, όμως τα μηνύματα του θείου λόγου, 2000 χρόνια μετά παραμένουν ακόμα ζητούμενο.
Παραμένουν ζητούμενο καθώς η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο δεν είναι «αυθαίρετη προσέγγιση-κείμενο» ενός Μάρξ αλλά η καθημερινότητά μας.
Φτάσαμε στο σωτήριο έτος 2019 και για ακόμα μία φορά το «Χριστός ανέστη» θα ακουστεί από εκατομμύρια ανθρώπους γιατί χριστός ανέστη είναι η ζωή μας, είναι η ελπίδα μας.
Χριστός Ανέστη είναι η ελευθερία που ως υπέρτατο αγαθό μας παραχωρήθηκε αδιαπραγμάτευτα για να μπορούμε να λεγόμαστε άνθρωποι.
Αυτό το Χριστός Ανέστη που δοκιμάζεται χρόνια τώρα, εξακολουθεί να δοκιμάζεται σήμερα και θα δοκιμάζεται εις τους αιώνας των αιώνων εάν οι αμνοί εξακολουθούν να μην βλέπουν τους λύκους και θεωρούν προστάτη τους τον τσοπάνη.
Καλό Πάσχα.
