Η Μάκρη ήρθε και αντικατεστησε το όνομα Τελμισσός στα τέλη του 11 ου αιωνα
Περίοδος οπου η πόλη δέχεται επιδρομή απο τους τούρκους Σελτζούκους.
1856 η πόλη καταστρέφεται απο τον φονικό σεισμό,σταδιακά αναπτύσεται λόγω της θέσης της και του ασφαλούς λιμανιού.
1875 η Μακρη καίγεται και ξαναγεννιέται μεσα απο τις στάχτες της κρατωντας για αλλη μια φορα την θέση που της αρμόζει
1916 οι κάτοικοι της ξεριζώνονται, με κουράγιο, δυναμη και πίστη ξαναγεννουν τίς ζωές τους στην σημερινή Νέα Μάκρη της βορειοανατολικής Αθήνας.
Τόπος προσφύγων αυτος ο τόπος, οπου η ιστορία του επαναλήφθηκε με τον πιο τραγικό τρόπο.
Οι κατοικοι της ζήσαν την φρίκη της πύρινης λαίλαπας.
Ανθρώπινες ζωές χαθηκαν, οι κατοικοι είδαν τους κόπους μιας ζωής να γίνονται σταχτη.
Στεκόμαστε στο πλευρό τους ηθικά και πρακτικά.
Ειναι το λιγοτερο που μπορούμε να κάνουμε μπροστά στη φρίκη.
Ενωνουμε τις φωνές μας, τις δυναμεις μας, με δυναμικό παρων, για τα παιδιά μας για τα αδέλφια μας.
Μια προσευχή απο τα βάθη της καρδιάς μας και καλό παράδεισο στις αθώες ψυχές των αδελφών μας.
Μια υπόσχεση οτι θα είμαστε παρών.
Και μια βροντερή φωνη που θα ζητήσει δικαίωση για τους νεκρούς της.
Καραγιάννη Μαρία
